zamknijNajbardziej rozpowszechniona wersja historii kariery Carmen Dell’Orefice mówi, że 13-letnia wówczas dziewczyna trafiła na sesję do „Vogue’a” niemal prosto z autobusu, którym jechała na lekcję baletu. Rzeczywiście było jednak inaczej. Istotnie, w 1944 roku w drodze na zajęcia tańca Carmen spotkała żonę fotografa mody Hermana Landshoffa. Zaproponowała pannie Dell’Orefice zdjęcia próbne, na które ta ochoczo się zgodziła. Sesja wypadła jednak tak źle, że fotograf wysłał do matki Carmen liścik, w którym określił jej córkę jako „osóbkę niezwykle uroczą, lecz kompletnie niefotogeniczną”.
Jeśli młoda dziewczyna się tym przejęła, to tylko ze względu na zarobek, jaki przeszedł jej koło nosa. Bo w domu się nie przelewało. Choć przez jej wykwintnie brzmiące nazwisko w przyszłości wielu przypisywało Carmen arystokratyczne pochodzenie, w istocie jej ojciec był włoskim imigrantem – niespełnionym artystą, który na życie zarabiał, grając na skrzypcach wszędzie tam, gdzie zechciano mu zapłacić. Z kolei pochodząca z Węgier matka marzyła o karierze tancerki, ale brutalna rzeczywistość zweryfikowała jej plany. Pani Dell’Orefice pracowała jako sprzątaczka i kelnerka. Ambicje przelała na córkę, ale i tej nie dane było zostać primabaleriną. Po tym, jak gorączka reumatyczna przykuła Carmen na rok do łóżka, dziewczynka mogła zapomnieć o profesjonalnej karierze baletowej. Ale los miał dla niej inne, nie mniej ambitne plany.
Brzydkie kaczątko
Rodzice Carmen dość szybko się rozstali, dziewczynka była więc przekazywana z rąk do rąk różnym krewnym. Jeden z nich, jej ojciec chrzestny, grywał w klubie jazzowym. Pewnego dnia zabrał ze sobą 14-letnią Carmen. Siedząca obok sceny chuderlawa dziewczyna o ogromnych oczach zwróciła uwagę Carol Phillips – wówczas redaktorki „Vogue’a”, następnie szefowej marki Clinique.
Carol w wychudzonej, lekko sepleniącej przez aparat ortodontyczny dziewczynie dostrzegła nieoszlifowany diament. Zaprosiła Carmen na zdjęcia próbne. Te, w przeciwieństwie do pierwszych, okazały się sukcesem.
Czytaj też: Modny talerz, czyli kolacja u Armaniego
Kilka tygodni później niespełna 15-letnia panna Dell’Orefice dostała posadę, dzięki której pozowała przed obiektywami gwiazd ówczesnej fotografii. Uwieczniali ją m.in. Cecil Beaton, Clifford Coffin i Irving Penn. Kiedy stanęła przed obiektywem Horsta, fotograf – emigrant z nazistowskich Niemiec – porównał jej urodę do Wenus Botticellego. A Cecil Beaton przedstawił ją Salvadorowi Dalemu. Katalończyk był zachwycony urodą Carmen. Nazywał ją swoją muzą i za pozowanie topless płacił aż 12 dolarów za godzinę. W „Vogue’u” zarabiała tylko 7,5 dolara – czasy gwiazdorskich pensji modelek miały dopiero nadejść – więc była to dla Carmen mała fortuna. Ale i tak musiała oszczędzać. Dlatego na sesje zdjęciowe jeździła na wrotkach. A ponieważ w domu nie miała telefonu, „Vogue” wysyłał do niej gońca z informacją o godzinie i lokalizacji zdjęć.
Fotografowie widzieli w Carmen lolitkę. Stylizowali ją na postaci z bajek – Królewnę Śnieżkę czy Kopciuszka. Na okładkę „Vogue’a” trafiła już wieku 15 lat. Ale była tak przeraźliwie chuda, że obecna podczas sesji ekipa często oddawała jej swoje kanapki. Styliści musieli upinać na niej suknie klamerkami. Czasy mody na chudość miały dopiero nadejść, Carmen polecono więc przytyć i dorosnąć. Aby ten proces przebiegł szybciej, zaczęto ją karmić koktajlami hormonalno-witaminowymi. Kuracja sprawiła, że krótkim czasie 17-letnia wówczas panna Dell’Orefice z anemicznego brzydkiego kaczątka przeobraziła się w pięknego łabędzia o kobiecych kształtach.
Mężczyźni i wielka moda
Dzięki nowej sylwetce Carmen szybko stała się gwiazdą kampanii reklamowych marek takich jak Revlon czy Clairol, reklamowała perfumy Chanel. Szybko też zwróciła na siebie uwagę mężczyzn. W wieku zaledwie 16 lat Carmen zakochała się w starszym o dekadę Billu Milesie. Wkrótce zorientowała się, że jest w ciąży. Mężczyzna był żonaty, Carmen poddała się więc aborcji – pierwszej z trzech. Kiedy poinformowała Billa o ostatniej ciąży, mężczyzna poprosił ją o rękę. Ale Carmen chciała wyjść za mąż na własnych zasadach. Postawiła więc warunek – zgodzi się na ślub, ale tylko jeśli Bill pozwoli jej na terminację ciąży. Bo, jak powiedziała w wywiadzie udzielonym Timowi Teemanowi, „chciała być kochana za to, kim jest”. Wybranek zaakceptował układ, 21-letnia Carmen wyszła za mąż. Ale choć z Billem doczekała się w późniejszych latach jedynego dziecka – córki Laury – związek nie przetrwał próby czasu. Kiedy Carmen dowiedziała się, że mąż ją zdradza, złożyła pozew o rozwód.
Tymczasem kariera Carmen miała się świetnie, choć zarobki wciąż pozostawiały wiele do życzenia. Młoda kobieta uważnie obserwowała więc kroje sukien, a następnie opisywała je matce, która na wożonej na tygodnie mody maszynie pośpiesznie kopiowała je dla córki, tak by miała ona w czym wystąpić na proszonych kolacjach.
Carmen zwracała jednak uwagę płci przeciwnej niezależnie od tego, co miała na sobie. Małżeństwo proponował jej brytyjski polityk Bill Astor. Ale Dell’Orefice nie widziała się w roli żony 60-latka. Na oświadczyny odpowiedziała więc bez ogródek: „Co mi dasz w prezencie ślubnym, mój drogi? Kochanka?”.
Jak łatwo się domyślić, do małżeństwa nie doszło. Ale wkrótce Carmen stanęła na ślubnym kobiercu z kimś innym. Jej drugim mężem był fotograf Richard Heimann. I to małżeństwo nie trwało jednak długo. Ponoć mężczyzna nie sprawdził się w roli ojczyma Laury. Carmen wyszła więc za Richarda Kaplana. Wkrótce po ślubie zawiesiła swoją karierę. Przez trwające 11 lat małżeństwo próbowała skupić się na życiu rodzinnym. Ale wyszło na jaw, że mąż nie może dać jej więcej dzieci. Z czasem parę zaczęło więcej dzielić, niż łączyć. I być może Carmen popadłaby w depresję i usunęła się w cień, gdyby nie pewne spotkanie.
Carmen powraca
„Hej, ty! Wyglądasz całkiem nieźle jak na taką staruszkę! Chcesz wpaść do Paryża i zrobić parę zdjęć?” – Takimi słowami zwrócił się do 49-letniej wówczas Carmen Dell’Orefice spotkany na ulicy w Nowym Jorku fotograf Norman Parkinson. Spotkanie zaowocowało wielkim powrotem Carmen.
Świat mody lat 80. docenił jej osobowość. Pokochało ją kolejne pokolenie fotografów mody. Stawała przed obiektywami takich sław, jak Helmut Newton, Steven Meisel, Patrick Demarchelier, Arthur Elgort czy Peter Lindbergh. Mówiono, że po pięćdziesiątce Carmen Dell’Orefice jest bardziej seksowna niż kiedykolwiek.
Z Normanem Parkinsonem Carmen połączył zresztą przelotny romans, ale jej kolejnym partnerem został kto inny: multimilioner Norman F. Levy. Niestety, zanim doszło do ślubu, mężczyzna zmarł. Wcześniej zdążył jednak przedstawić narzeczoną swojemu przyjacielowi Berniemu Madoffowi, jak później się okazało, jednemu z największych oszustów finansowych w historii.
Carmen interesy z Madoffem przypłaciła bankructwem. Straciła wówczas ponoć około 240 milionów dolarów. Aby utrzymać się na powierzchni, była zmuszona sprzedać większość zdjęć ze swojego archiwum.
Carmen Dell’Orefice niedawno skończyła 90 lat. Mówi, że cieszy się większym zainteresowaniem niż wówczas, gdy miała lat 20. Dodaje też, że modeling to jedyny zawód, na którym się zna, a pracować musi, bo nie stać ją jeszcze na to, by przejść na emeryturę.
Jej niezwykła uroda nie jest jednak wyłącznie zasługą dobrych genów. Carmen przyznaje się do operacji plastycznych nosa. Pierwszą przeszła ponoć po wypadku na surfingu jeszcze jako młoda kobieta. Drugą, kiedy dobiegając siedemdziesiątki, potknęła się na dywanie w swoim apartamencie. Do innych ingerencji należą regularne wstrzykiwanie silikonu oraz regularna dermabrazja twarzy. Najwyraźniej to jednak niejedyne zabiegi, jakim poddaje się modelka. Kilka lat temu nieudaną operację przypłaciła paraliżem części twarzy.
Pytana o przepis na długowieczność, Carmen Dell’Orefice mówi: „Ćwicz jak atleta, dobrze śpij, nie pij za dużo gorzałki i nigdy nie pal”. I dodaje, że pozytywne myślenie i udany seks to kluczowe elementy zachowania młodości i dobrego samopoczucia. Zaczyna dzień od ćwiczeń rozciągających, które, jak wierzy, lepiej pobudzają krążenie krwi niż kawa. A pytana o emeryturę kilka lat temu odpowiedziała, że zamierza umrzeć na wysokich obcasach.
Czytaj też: Babe Paley, samotna na szczycie
Źródła:
– Tim Teeman, „Carmen Dell’Orefice – Fashions favorite senior citizen”,
– Vogue Italia, „Carmen Dell’Orefice‟
– Harper’s Bazaar, „Carmen Dell'Orefice Opens Up About Her Ageless Style‟