Kontynenty

Niezależny polski magazyn reporterów, pisarzy, fotografów, podróżników – ludzi ciekawych świata. Pismo, w którym liczy się to, co najważniejsze: opowieść.

  • Podróże

    „Kup ode mnie, kochana!” Alasitas – na targowisku marzeń

    Mam już samochód, dom z basenem, meble, sprzęt kuchenny oraz zapasy jedzenia… Czego mi jeszcze brakuje? Dyplomu z najlepszej uczelni i umowy o pracę. O, tam mają! Wytarguję dobrą cenę. Papiery rozwodowe…? No nie, najpierw przydałby się akt ślubu.
  • Podróże

    150 drzwi pod jednym adresem. Polska z Cichej

    Nazwijmy ją: Cicha. Dopowiedzmy: to ulica. Zwykła, polska. Mieszkają przy niej ludzie. I – to chyba już wszystko.
  • Podróże

    Kreta i wspomnienie hipisowskiej beztroski. Poznaj magiczną Paleochorę

    Takie to proste. Plaża pusta, kamienista. Patrzę w lewo – do morza schodzi góra w kształcie głowy krokodyla. Patrzę w prawo – z morza wyrasta miasteczko. Przed porannym skokiem do wody za plecami mam góry wydeptane przez dzikie kozy i pasące się owce. Przed sobą morze. I wysepkę – mekkę włóczęgów, południowy koniec Europy. Co rano niewielki prom przepływa z prawa na lewo. Wieczorem z lewa na prawo. Wyznacza rytm. Znad krokodyla wstaje słońce. A na końcu księżyc.
  • Podróże

    Toskania śladami Dantego. „Tu drzewa płaczą, kiedy czują, że ich śmierć jest blisko”

    Miałem chyba 14 lat (prawie wszystko, co duchowo ważne, zaczęło się dla mnie w tym wieku: Cesare Pavese, Zuzanna Ginczanka, Edgar Lee Masters…), kiedy narzuciła mi się pewna – do niedawna myślałem, że już bezpowrotnie stracona – lektura świata.
  • Podróże

    Czarnogóra. Krajobrazy, które otwierały wnętrza dusz i kosmiczne przestrzenie

    Z Lovćenem wyszło trochę nie tak, jak bym oczekiwał. Ale przyznałem rację Agnieszce. Po prostu było za gorąco na piesze pokonywanie ponad półtora tysiąca metrów od poziomu morza, w palącym słońcu, a potem jeszcze na ewentualne zejście w dół. Dnia ani sił by nie wystarczyło.
  • Podróże

    Obraz świata. Iran w cieniu słońca, w blasku nocy

    To, co jawne, widzialne, widoczne w dzień „pod Jego okiem”, i to, co zakryte, utajone mrokiem nocy. To można spotkać na irańskich plażach Morza Kaspijskiego
  • Podróże

    Tu ponad 100 tys. ludzi zaklina węże. Jeden niepotrzebny ruch może oznaczać śmierć

    Dhaka, upalne popołudnie. Przy ruchliwej ulicy przykuca człowiek. Jego wygląd, postawa, gesty, a może bardziej jego drewniane pudełko, działają jak magnes – gapie już ciągną śpiesznym krokiem. Podchodzę i ja. Człowiek sięga do pudełka i powolnym, pewnym ruchem wyciąga śmiertelnie jadowitą kobrę. Wąż leniwie poddaje się, posłusznie układa się na rozgrzanym piasku. Szmer zaciekawienia i lekkiego niepokoju. Gapiów przybywa.
  • Podróże

    Kabrestan Lachestan. Tu przybijały statki z półżywymi Polakami

    „Wypłynęliśmy w morze wielką barką, na której był straszny ścisk. Na środku statku była ubikacja, do której ustawiała się bardzo długa kolejka. Jeżeli ktoś z niej wychodził, to od razu stawał na jej końcu. Osoby, które nie miały sił, załatwiały swoje potrzeby wprost z krawędzi statku. To między innymi było przyczyną wypadnięcia za burtę wielu dzieci i starszych osób. (…) Kiedy byliśmy na miejscu (…) nie wpuścili naszego statku do portu. Bali się wybuchu epidemii, ponieważ cały pokład oblepiony był odchodami pasażerów”.
  • Podróże

    „Z tego naturalnego piękna jest w stanie narodzić się katastrofa zagłady”

    To był drugi dzień w Yellowstone. Byliśmy na wysokości ponad 2000 m n.p.m., ale specjalnie o tym nie myślałem. Lekko pofałdowane, otoczone łagodnymi górami okolice Old Faithful Geyser mówiły co innego. Swoim ukształtowaniem i roślinnością przypominały raczej sudeckie krajobrazy Gór Izerskich. Tylko gejzery i gorące źródła były tym czymś nieznanym. Uświadamiały, że to jednak Yellowstone
  • Podróże

    Zatoka uchodzi za najpiękniejszą na świecie. To miejsce zainspirowało twórców „Avatara”

    Zatoka Hạ Long i wyspa Cát Bà uchodzą za najpiękniejsze na naszej planecie. Kręcili tu „Piotrusia Pana”, „Konga”, „Jutro nie umiera nigdy”, a wapienne skały były inspiracją dla latających gór w „Avatarze”. Dobre miejsce, żeby zapomnieć o wszystkim. Nawet o smutku.
  • Albarracín
    Podróże

    Dziewięć samotności na kilometr kwadratowy. Pueblo jak z obrazka, tylko ludzi brak

    – Wyjeżdżacie gdzieś na urlop? – Nie, tylko do pueblo. Albo: – Jak pójdę na emeryturę, to się przeprowadzę do pueblo. Wygląda na to, że każdy obywatel Królestwa Hiszpanii ma swoje pueblo, miejsce, z którego pochodzi, albo które sobie adoptował.
  • Podróże

    Bez „must see”. Zabieram Cię w prawdziwą podróż po Indiach

    …o wspaniałych, bajecznych pałacach położonych pomiędzy różowymi skałami w wybrzmiewającym muzyką bębnów Radźasthanie… o perle w koronie Królestwa Brytyjskiego… o must see podczas tygodniowego pobytu w Indiach (rusz do źródeł!), dwudniowego w Waranasi (odkryj miasto wdów!) i weekendu na Goa (poznaj najgłębsze tajemnice mekki hipisów!)… o piwnej jodze i innych bzdurach dla oszołomionych turystów – nie będzie tu ani słowa. Ja Cię zabieram w podróż po Indiach prawdziwą – bo subiektywną.
  • Podróże

    Pamir Highway jest jak tętnica, którą toczy się życie w ekstremalnym środowisku

    Byliśmy w Garam Chashm. W Pamirze. W miejscu, które przeżyło koniec świata. Upadek cywilizacji. Zajechaliśmy tam, wracając do domu. Z Chin do Polski. Rowerami.
  • Podróże

    Kobiety nie mogą tu się nawet zbliżać. Tak jest od prawie 1000 lat

    Wieki mijają, a Athos – Święta Góra, zamknięta dla kobiet, zatrzymana w czasie – trwa w wyniosłej pogardzie dla spraw świeckich.
  • Podróże

    Stoi w ogrodzie Stalin bez głowy

    – A wy skąd? – pyta po rosyjsku starszy mężczyzna. – Z Polski – odpowiadam, a on na to recytuje nazwiska sławnych Polaków, bohaterów wojny ojczyźnianej. Milczę. Nie znam ich, on nie pyta. Teraz kolej na hiszpańskich wieszczy. José z aprobatą kiwa głową. Dodaje Cervantesa, ale nasz rozmówca akurat o nim nie wie. – Czemu to nie rosyjski uczynili międzynarodowym językiem? – dziwi się i odchodzi.
  • Podróże

    Sycylia. Gdziekolwiek pójdziesz, dojdziesz do morza

    Na Sycylii warto przyjąć perspektywę kuli bilardowej – dać się odbijać.
  • Podróże

    Zachodnia Papua. Duchy we śnie, duchy na jawie

    Kto wie, w jaki sposób Bóg bierze do nieba wojowników Dani? – Patrz! – Roman szturcha mnie nagle i idę wzrokiem za jego ręką. Biegnie ku nam grupa mężczyzn. Na ramionach trzymają ciało. Brązowe i nagie. – Czemu tak biegną? – szepcze Roman. Mężczyźni układają ciało na stosie. Na porosłym trawą stoku siedzą ludzie. Niektórzy nago. Słońce, choć schowane za chmurą, grzeje okrutnie. Powietrze nieruchome i parne. Jakby gdzieś nad nami zbierała się burza. A może to duchy wojowników tłoczą się wokół?
  • Podróże

    Jedyny taki teatr. Tu świat żywych miesza się ze światem umarłych

    Drewniana maska – biała, pokryta lakierem ze sproszkowanych muszli ostryg – leży nieruchoma. Płaska, surowa, wyzuta z emocji. Ale to pozory. Za kilka chwil, przy dźwiękach bębnów i fletów, ów kawałek cedru ożyje. Widzowie poprowadzeni zostaną do świata bóstw i umarłych. I do wnętrza własnej duszy. W kulturze Zachodu maska służy zazwyczaj, by coś ukryć lub zataić. W japońskim teatrze Noh – odwrotnie – ma pomóc w odkrywaniu tajemnic; w oswajaniu zagmatwanych myśli i uczuć, których na co dzień wolimy nie poruszać.
  • Podróże

    Beczką dookoła świata, czyli polskie (i nie tylko) przypadki dwóch kowali z Wenecji

    Beczka. Jednym kojarzy się z kiszoną kapustą, innym z piwem. Beczkę soli, powiadają, trzeba zjeść, by poznać drugiego człowieka. Starożytny filozof z Synopy pomieszkiwał ponoć w beczce. Zgoda, jest to jakiś pomysł. Ale czy da się odbyć w beczce komfortową podróż? I czy można objechać świat w ten sposób? Na pewno można spróbować.
  • Podróże

    Dziennik wędrówki w czasach zarazy

    Mroźne bezludzia Szwecji, proste zdania wstukiwane zgrabiałym palcem w ekran telefonu, słane z dachów opuszczonych chat i z koron drzew. Wokół tylko biel i cisza. Renifery, lisy, rosomaki, czasem człowiek w dali. Zamarznięte jeziora. Zawiane szlaki. Zasypane schrony. Namiot.
  • Podróże

    Axarquía. Jak tu żyć?

    Andaluzyjskie łakocie – turrony, marcepany, alfajores, westchnienia mniszki (suspiros de monja), kostki świętego (huesos de santo) wyrabiane po dziś dzień w klauzurowych klasztorach przez karmelitanki czy klaryski oj, nie mają one czystej metryki! To przechrzty, farbowane lisy – wszystkie mają pochodzenie muzułmańskie! Inkwizytorzy tropiący fałszywą gorliwość religijną nowych chrześcijan, cristianos nuevos, mieliby się czym wykazać
  • Podróże

    Bali. Z radością na tamten świat

    Zmarłych żegna się tu w świątecznym nastroju, jak najdalszym od łez i żałobnych lamentów. Ale cóż w tym dziwnego? Wszak kremacja wyrabia zmarłemu przepustkę do reinkarnacji. Balijczycy mają nadzieję, że to będzie reinkarnacja szczęśliwa. To znaczy jaka? Co za pytanie! Oczywiście, że Balijczyk, przychodząc ponownie na świat, powinien znowu urodzić się na Bali.
  • Herat w zachodnim Afganistanie
    Podróże

    Niewidzialny emir. Jednooki mułła Omar

    Jeśli w ostatnich chwilach myślał o swoim życiu, sam pewnie nie mógł się nadziwić, że z wioskowego mułły został emirem Afganistanu i wszystkich muzułmanów świata. I że niechcący wywołał trzecią wojnę światową. On, o którym wyznawcy islamu mówili „święty mąż”, „istny anioł”. A dla Zachodu – „wróg”. On – jednooki mułła Omar.
  • Podróże

    Bhutan. Kruki, korona i śmierć

    Kruki wirowały nad wzgórzem. Było w nich coś nierzeczywistego. Coś w tak oczywisty sposób baśniowego, a zarazem ponurego, że zawahałem się. Czy wolno mi wejść między te setki czarnych skrzydeł, czarnych dziobów i czarnych krągłych oczu? Czułem, że to nie kruki, lecz Śmierć wisi w powietrzu. To Ona napełniała powietrze niepokojem. Kruki muszą ją dobrze znać, być z nią za pan brat, nosząc tę posępną, smolisto-czarną szatę, która w większości kultur i religii oznacza tylko jedno.
  • Podróże

    Barceloneta gastronomiczno-metafizyczna

    Mogłem się tego spodziewać. Bar Brusi przy Carrer de la Llibreteria był zamknięty. Właścicielka, siwowłosa Montse, którą przed laty pokochałem za najlepsze w Barcelonie callos, czyli pikantne flaki, i jej syn Josep, jak co roku, wstrzymali na cały sierpień rodzinny biznes i oddawali się gdzieś zasłużonemu odpoczynkowi. Lecąc tu, miałem nikłą nadzieję, że może zmienili plany i zastanę ich na miejscu – ale okazała się płonna.
  • Podróże

    Tajwan. Zapiski uratowanego z wrzątku

    Tę piekielną dolinę nawiedzają wiedźmy, „paktaaw” – takie wytłumaczenie dla geologicznego fenomenu znajdowali w zamierzchłych czasach autochtoni, Aborygeni z Tajwanu. Dziś źródła, w których płynie niemal wrząca woda, nawiedzają turyści, pragnący zażyć kąpieli… w ukropie.
  • Podróże

    Mury Melilli. Hiszpańska forteca w Afryce

    Przez wieki Melilla była niewielką hiszpańską fortecą w Afryce. Jest nią i dziś, choć na pierwszy rzut oka tego nie widać.
  • Podróże

    Czyja ta Szyja? Bogata historia półwyspu zapomnianego przez świat

    Stoję na wałach wzniesionych z dębów ściętych w 934 roku. Kim byli ci, którzy wznosili grodzisko tu, na zapomnianym przez świat półwyspie Szyja wrzynającym się w Jezioro Bnińskie niedaleko Poznania? Nie mają twarzy. Nie mają imion. Ale wiem, że byli tu. Ponad tysiąc lat temu.
  • Podróże

    Lud, który zafascynował antropologów i zmienił życie brata Józefa Piłsudskiego

    „Na wschodniej granicy ziem japońskich leży wielkie pasmo gór, za którymi rozciąga się kraina Włochatych Ludzi”. W XIX wieku w ich dziejach pojawił się ważny polski wątek.
  • Podróże

    Olędrzy znad Buga

    Droga z Warszawy do Włodawy zajmuje tyle, ile lot do Afryki. Ale przecież nie o czas tu chodzi.